تا دایی محمد

با هندا سی دی آیی بدون مدارک هویتیم رفتیم به نشست بدون هویت ها!

موتور کجا آدم کجا؛ من در خیابانها از بی هویتی موتورم خجالت میکشم ده ها هزار مادر از بی هویتی فرزندانشان...

بعد از نشست، رستوران سنتی و محلی دایی محمد شد پاتوق من و حاج سیاح؛ نان، ماست و املت سوسیس.

خیلی می چسبد با همکارت بیرون از محل کار گپ بزنی و شام بخوری. قشنگ قلب ها را بهم نزدیک می کند و به قول آقا محسن، آدم را رفرش می کند. 

خوب است چند وقت یکباری اینجور جاها جمع شویم.

پ.ن: هر وقت دلتان برای املت درست و حسابی تنگ شد سری به بازارچه سنتی پارک لاله بزنید: ++